Vannacht redelijk goed geslapen. Het blijkt dat dit hotel nogal gehorig is en we hadden in de kamer naast ons iemand liggen die echt bomen aan het omzagen was.
Vanochtend gaan we eerst ontbijten. Het is redelijk druk en er zijn niet heel veel tafels beschikbaar. Gelukkig kunnen we bij iemand anders aanschuiven.
Na het ontbijt gaan we lopend naar de kerk waar onze gids staat te wachten. Dit is een paar straten lopen, maar het is zo steil omhoog dat je het gevoel hebt dat je al heel veel hebt gelopen.
We zijn een half uur te vroeg bij de afgesproken plek en gaan eerst maar even een kop thee scoren. We lopen hierna op ons gemak terug naar de kerk waar onze gids ook staat. We zijn met een groep van ongeveer 10 man. De gids vertelt ons eerst iets over de kerk waar we staan en over de aardbeving in San Francisco. In 1906 was deze aardbeving, waarna er een grote brand uitbrak. We gaan de kerk in en zien hier historische foto’s van deze ramp.
Hierna gaan we verder Chinatown in. Het is maar een straat verder, maar je loopt een wereld van verschil in. Je ziet de typische gouden en rode kleuren. Het blijkt dat rood voor geluk staat en goud voor rijkdom.
We lopen door naar een gebouw waar bakstenen uit de muur steken. Na de aardbeving is dit gebouw herbouwd met de stenen die verbrand zijn met de brand van 1906. Dit is een apart gezicht aangezien deze stenen uit het gebouw steken.
We krijgen nog verdere uitleg over Chinatown. Het blijkt dat hier ook vooral ouderen wonen, aangezien zij dit een veilige plaats vinden. Chinatown bestaat uit 20 straten en alleen hier wonen al 15.000 Chinezen. (Illegalen niet meegeteld). Zodra we bij een tempel komen neemt onze gids ons mee naar binnen. We dienen onze schoenen uit te doen, maar mogen gelukkig wel foto’s maken. Er wonen hier nonnen en elke dag hebben ze een ritueel voordat ze gaan eten. Helaas is dit ritueel net geweest en kunnen we dit niet meemaken. We zien wel de Boeddha’s en de tempel.
Wanneer we buiten verder lopen, horen we geklik en blijkt dat er hier Majhong wordt gespeeld onder een winkel.
We gaan verder naar een kruidenwinkel. Hier kennen ze geen apotheken, maar kruidengenezers. Je neemt je recept mee en hier wegen ze het af en vertellen ze hoe vaak je dit moet nemen. We krijgen van de gids een flesje te zien wat hoofdpijn moet verhelpen. Dit druppel je op je slaap en dan zou dit moeten helpen. Onze gids haalt ook nog een poot tevoorschijn. Dit blijkt een pees van een hert te zijn, wat ook weer ergens goed voor is.
Verderop gaan we een steeg in. Dit is een klein steegje waar de stroomdraden overal loshangen. Je ziet ook overal wasgoed buiten hangen en ze wonen echt op een kluitje. In deze steeg zit ook een bedrijf waar ze fortune cookies maken. Dit blijkt niet eens Chinees te zijn, maar gejat van de Japanners. We mogen een koekje proeven en dit blijft lekker. Tevens krijgen we te zien hoe de fortune cookies gemaakt worden.
Als we de steeg uitlopen komen we op het drukke gedeelte uit. Er lopen hier veel Chinezen die hun boodschappen doen. We gaan een soort supermarkt in. De vissen die hier verkocht worden leven nog. Voor in de winkel ligt een hele grote vissenstaart die blijft kronkelen. Ze verkopen hier verder ook nog levende padden, poten, hart en nog veel meer. Nee, hier willen we niets kopen. Even verderop zien we nog een aantal andere winkels, waaronder een winkel waar dode eenden en varkens hangen en liggen.
Uiteindelijk komen we bij een winkeltje waar we thee gaan proeven. De jongen die dit doet verteld ons erg veel over allerlei theesoorten en waar het goed voor is. We proeven diverse soorten verse groene thee, een bloementhee en witte jasmijn. Dit smaakt ontzettend lekker en het liefst zou ik thuis ook alles vers gaan drinken. We vinden dit ongelooflijk boeiend, maar helaas moeten we weer verder. We lopen nog langs een aantal winkels en komen dan bij een plein waar allerlei sociale activities zijn, vooral voor ouderen.
Tijd voor lunch. We gaan lunchen bij Kan’s en krijgen hier dim sum. Dit zijn diverse hapjes op een grote ronde draaischijf. We kunnen dit ronddraaien en overal iets van eten. Gelukkig zit er ook vlees tussen voor Sipke.
Het is nu al half twee en om 10 voor twee moeten we bij Alcatraz zijn. Samen met een Nederlands stel wat ook hier moet zijn, delen we een taxi. Bij aankomst kunnen we onze voucher omwisselen voor de kaartjes en kunnen we aan boord. We gaan ongeveer 10 minuten varen voordat we bij Alcatraz aankomen. Ondertussen hebben we op de boot een mooi uitzicht op de Golden Gate Bridge, Alcatraz en de stad. En we hebben geluk: Alles is zichtbaar en geen last van mist.
Zodra we bij Alcatraz aankomen gaan we van de boot af. Hier krijgen we een uitleg over hoe en wat en kunnen we weer omhoog gaan klimmen. Bij het cellencomplex krijg je een audiotour. We doen deze in het Engels zodat we geen nagesynchroniseerde versie krijgen.
We lopen de cellen in, zien de isoleercellen, de keuken en nog heel, veel meer. Wow, wat is dit indrukwekkend! Vooral met de verhalen erbij en de geluiden van dichtslaande deuren. Vanuit hier heb je ook nog eens een geweldig uitzicht op de stad en kun je heel goed zien San Francisco op heuvels gebouwd is.
Rond half vijf gaan we met de boot weer terug. Na terugkomst wandelen we naar Pier 39. Dit is lekker toeristisch en we gaan hier eten met een uitzicht over de haven. Je ziet erg veel zeeleeuwen in het zonnetje liggen. En een lawaai dat deze beesten maken. We eten bij de Italiaan pizza. We lopen nog even over de pier en nemen dan een taxi terug naar het hotel.
De taxi chauffeur is erg leuk en praat de hele rit. Wanneer we op een steile weg komen, waarschuwt hij ons voor de heuvel. We zien niets, maar wanneer we naar beneden gaan voelen we het. Ik slaak een klein gilletje. Deze stad is echt niet normaal. Je ziet wel eens films of series met San Francisco, maar het is hier inderdaad erg steil. Zelfs het parkeren is vreemd. We hebben een straat gezien waarbij je op een hoek van 90 graden moet parkeren. Ik zou bang zijn dat mijn auto omrolt.
Als we terug zijn bij het hotel gaan we eerst nog even langs de supermarkt. Daarna ga ik de blog typen, maar helaas hebben we nu iemand in de kamer naast ons die volgens ons aan het telefoneren is. We kunnen bijna letterlijk het gesprek volgen. Dit is een ontzettend leuk hotelletje, maar het is wel een beetje jammer dat het zo gehorig is.