Vandaag zijn we eindelijk iets later wakker. Om half negen gaan we naar Sylvester om te ontbijten. Na het ontbijt gaan we de laatste spullen pakken en dan is het tijd voor het afscheid. Samen met een Duits stel wat gisteren is aangekomen gaan we met Sylvester op de foto ter herinnering. Na de foto’s gaan we echt op pad, want we hebben nog een lange weg voor de boeg.
En dan is het eindelijk zover: We hit the road!
We rijden eerst LA uit. Hier is het ondanks de 6 banen toch nog druk op de snelweg. Na een uurtje zijn we de stad uit en vervolgen we onze weg naar Barstow.
In Barstow aangekomen stoppen we langs de weg om een sigaretje te roken. Het eerste wat ons opvalt is de warmte. Op het moment dat we LA verlieten regende het en was het koel.
Vanuit Barstow vervolgen we onze weg naar Calico. Deze tip kregen we van het Duitse stel. Dit is een oude verlaten stad waar mijnwerkers woonden. Hier is het ook weer erg warm. De auto geeft aan dat het 100 Fahrenheit is wat gelijk staat aan ongeveer 38 graden. Maar het is zeker de omweg waard. In deze stad kunnen we voor 1 dollar een rondje lopen door een echte mijn. Verder is het erg toeristisch, maar wel leuk om te zien.
Om 1 uur gaan we weer op pad en besluiten we te gaan lunchen. We zien een diner en dit spreekt ons gelijk aan. Het blijkt Peggy Sue’s 50 diner te zijn. Dit is een diner wat rechtstreeks uit de jaren vijftig komt. De serveersters hebben de leuke kostuums aan die we kennen vanuit de film. We bestellen hier natuurlijk een hamburger, een cola en een aardbeienshake en gaan aan de bar zitten. Dit is toch echt wat we ons voorgesteld hebben van Amerika.
Omdat onze tank half leeg is besluiten we na de lunch eerst nog te gaan tanken voordat we weer verder rijden.
Bij het tank station werkt het toch iets anders dan in Nederland. Met onze pas doet ie het niet, dus doet Sipke er maar gelijk 20 dollar in. Hierna kan hij tanken. We zijn nog wel een beetje bang dat de tank doorgaat tot 20 dollar en niet afslaat als hij vol zit. Gelukkig gaat dit toch goed. We toetsen nog even in dat we een bonnetje willen, maar daarvoor moeten we naar binnen. Hier kunnen we gelijk 2 flesjes water kopen en bij de kassa ontvangen we het bonnetje. We hebben iets minder dan 20 dollar uitgegeven, maar we krijgen niet gelijk het wisselgeld. Nadat we hier om vragen, blijkt dat we het bonnetje van onze voorganger hadden gekregen. Uiteindelijk ontvangen we ons wisselgeld en kunnen we weer op weg.
Onze weg vervolgt naar Kingman waar we gaan overnachten. Deze weg is ongeveer 215 mijl en gaan we drie uur over doen. De weg is niet zoals in Nederland. We komen veel gaten tegen en slecht wegdek, maar dat mag de pret niet drukken. De weg voert verder langs bergen, bergen, bergen en nog eens bergen. Of zoals Sipke het noemt: heuveltjes. We komen maar een paar dorpjes tegen en voor de rest is het helemaal verlaten. Gelukkig hebben we getankt, want benzinestations zijn schaars hier. Wanneer je er 1 tegenkomt op deze weg is de volgende pas weer over 90 km of meer.
Gelukkig zie ik wel een aantal leuke borden op de weg die ik in de 3 uur probeer te fotograferen. (Ik ben hier niet zo goed in dus ik heb ook wel de hele rit nodig : ) )
Na 1,5 uur komen we een rest area tegen, waar we besluiten even te stoppen. Dit is toch wel een mooie plek met waterkraantjes en toiletten. Naast ons staat een moeder en dochter met pech. Hiermee raken we aan de praat. Zij blijken uit Kingman te komen en geven ons gelijk een eetadres voor in Kingman.
Nadat we onze weg vervolgen duurt het nog 1,5 uur voor we in Kingman aankomen. Dit is een dorpje aan de route 66 vol met motels. Wij vinden ons motel snel en gaan de sleutel halen. Dit is ook echt zo’n motel als je in de film ziet. De deur gaat vanavond ook goed op slot, want je weet maar nooit. (Ja we kijken teveel CSI) We hebben ook een zwembad voor de deur, maar hier zullen we niet in gaan zwemmen. Dit is echt zo’n zwembadje aan de weg. Het lijkt verder niet vies, maar dit vinden we maar niets.
Om half 7 rijden we naar Rednecks om te gaan eten. Hier kunnen we een lekkere salade met vlees nemen. Dit smaakt ook wel weer eens goed na alle sandwiches die we hebben gegeten. Tevens zien we het oude Kingman. Dit is een echt dorp waar je makkelijk kunt rijden.
Ons motel staat in het nieuwe gedeelte van Kingman. Hier vind je bijna alleen maar motels, aangezien de meets mensen Kingman gebruiken als tussenstop.
Na het eten rijden we nog even naar de K mart om een koelboxje te kopen en wat te drinken.
Vanavond op tijd naar bed en morgen weer vroeg op pad om naar de Grand Canyon te rijden.