Vandaag gaan we de loneliest road in Nevada rijden.
We beginnen met een ontbijtje in het dorp en nemen gelijk nog even een toeristische foto.
We rijden eerst naar Carson City om ons paspoort te halen voor de loneliest road. Als je vijf stempels verzameld onderweg krijg je een certificaat thuis, dus dit gaan we natuurlijk doen.
In Carson City zoeken we het visitor centrum. Na een paar rondjes hebben we het gelukkig gevonden. We krijgen ons paspoort en de vrouw vraagt waar we precies heen gaan. Ze klinkt niet heel enthousiast. Over het park zegt ze alleen goed en over de overnachtingsplaats van morgen zegt ze dat het erg landelijk is. Nou we gaan het zien ??.
Als we de tank vol hebben en onze kop koffie/thee van Starbucks gaan we op weg.
We rijden eerst naar Dayton. Dit is vlakbij en kunnen we een stempel voor ons paspoort halen.
Het is nog best druk op deze weg. Wat we vooral zien is heel veel zand over de weg en tumbleweed. Net zoals in de westerns. Van de tumbleweed heb ik geen foto, dus maar even een plaatje toegevoegd.
https://www.smeekes.nl/wp-content/uploads/2019/09/img_1916.trim-1.mov
Na een tijdje komen we in Fallon. Dit is nog een redelijk stadje, dus lunchen we bij de Mac. Hier besluiten we geen stempel te halen, want dat is nog best zoeken.
We rijden door en langzaam wordt het rustiger op de weg. Het waait behoorlijk en men heeft een waarschuwing gegeven, maar toch zien we nog best wel wat trailers en trucks rijden. We rijden na een behoorlijke tijd Austin binnen. Hier gaan we weer een stempel halen. Het is een dorpje, maar je ziet niemand op straat en het meeste is gesloten. Blij dat we hier niet overnachten (dit hadden we eerst wel gepland)
De dame die de stempel geeft, geeft ons ook nog een mooie sticker.
Dan kunnen we op weg naar Eureka.
We rijden weer een behoorlijk stuk. We vinden het uitzicht geweldig, maar zouden hier niet willen wonen. Het is wel heel erg afgelegen.
Aangekomen bij Eureka is het net zo stil als in Austin. Het opera house wat de moeite waard zou zijn is ook dicht. Gelukkig kunnen we onze stempel aan de overkant halen.
Na deze stempel rijden we richting ons einddoel in Ely. We zijn wel benieuwd hoe deze plaats is.
Als we aankomen zien we in ieder geval een benzinepomp ??. We rijden verder en komen bij ons hotel in. We checken in en lopen naar onze kamer. Alleen krijgen we de deur niet open. Sipke loopt weer naar de balie en komt uiteindelijk via een andere deur binnen. Echter zien we wandelschoenen en een tas staan. Weer terug naar de balie. Het blijkt dat er een persoon is uitgecheckt die nog niet uitgecheckt moest worden. Uiteindelijk krijgen we een juiste kamer en kunnen we gaan eten.