Vanochtend komen we nog moeilijker ons bed uit dan gisteren. Las Vegas is geweldig, maar ook erg vermoeiend. Je wordt hier geleefd en deze 2 dagen zijn heel snel voorbij gegaan. We kenden Las Vegas natuurlijk van tv, maar je begrijpt de gekte pas als je dit echt meemaakt. En dan is het you love it or you hate it! Eerst maar even een sterke thee halen om wakker te worden en uitchecken. Rond 11 uur gaan we rustig op pad. We gaan via Death Valley naar Beatty.
We gaan eerst Las Vegas uit en dit is moeilijker dan gedacht. De navigatie stuurt ons snelweg op, snelweg af. Maar uiteindelijk zitten we op de juiste weg. Zodra we een rustplaats tegenkomen stoppen we onder een boompje. Even wat schaduw, want het is nu al erg warm.
We rijden verder naar Death Valley. Er komt een bord dat er dips in de weg zitten en dit blijkt ook echt zo te zijn. Af en toe ga je een stuk naar beneden en dan weer omhoog. Nog meer achtbaangevoel. Je merkt hier goed dat je daalt. Na een tijdje zien we een informatiekiosk van Death Valley. Hier stoppen we voor een plaspauze. Alleen Sipke gaat plassen, want het stinkt hier ontzettend, dus ik wacht nog wel even. We kunnen wel een informatiekrantje pakken en bekijken wat we gaan doen. Het bemande informatiecentrum van Death Valley ligt op zeeniveau, dus we moeten nog eens een heel stuk dalen.
Wanneer we langs een uitkijkpunt rijden stoppen we even om dit te gaan bezichtigen. We maken een klim omhoog van een paar honderd meter en hebben hier een geweldig uitzicht. Het is alleen ontzettend warm, dus we blijven niet te lang staan.
Iets verderop komen we opeens schaduw tegen. Dat is hier erg zeldzaam, dus we parkeren de auto gelijk onder de boom. We stappen weer even uit en zien een coyote lopen. Op deze plek hebben ze palmbomen en wat water.
Dit is een totaal ander gezicht dan de rest van Death Valley. De rest van Death Valley is vooral droog en veel zand, maar toch wonen er mensen.
Het is ook maar goed dat we getankt hebben, want ze hebben hier 1 benzinepomp waar je twee keer zoveel betaald dan wat we net hebben betaald.
Het visitor centrum waar onze volgende stop is, is erg klein dus we besluiten door te rijden. Het is eigenlijk te warm om hier ook maar iets te ondernemen. Gelukkig heb je vanuit de auto een geweldig uitzicht en lijkt het alsof we hier de enige zijn.
Het leuke is dat des te lager je komt, des te hoger de temperatuur wordt. We kunnen een stukje afsnijden naar Beatty, maar besluiten dit niet te doen. We rijden door en komen uiteindelijk op een hoog punt. Hier stoppen we en is het gelukkig iets koeler. Er staat zelfs een aangenaam windje. Na deze stop moeten we nog een stuk dalen en nog een uurtje rijden naar Beatty.
Rond 4 uur komen we aan in Beatty.
Dit is maar een heel klein dorpje en we hebben ons motel snel gevonden. Het motel is op zich nog wel te doen en de kamers zijn gelukkig schoon. We hebben nog wel even moeite met de deur om deze op slot te krijgen, maar het blijkt dat ze ons het kaartje hiervoor vergeten zijn te geven.
We hebben nog niet geluncht en gaan met de auto het dorpje in. We hebben eerst op internet gekeken wat er is, zodat we een idee hebben waar we wat kunnen gaan eten. Onze eerste keus kunnen we niet vinden, dus gaan we naar onze tweede keus. Dit is een bar/saloon waar je blijkbaar heerlijke sandwiches kan eten. We worden vriendelijk begroet door de barvrouw en begeleid naar de sandwichkant. Ze raadt ons de sandwich met verse kalkoen en cranberry aan. Deze moet echt geweldig zijn. Het vrouwtje wat ons helpt raadt ons aan om buiten te gaan zitten, want in de schaduw is het heerlijk. Na een paar minuten krijgen we ons eten. Het zijn 2 sandwiches met een klein bakje aardappelsalade en een chocoladecakeje. We nemen een hap van onze sandwich en kijken elkaar aan. Sipke krijgt het nog wel weg, maar ik vind het echt vies. Normaal ben ik net een afvalbak en lust ik bijna alles, maar dit is niet weg te krijgen. Sipke heeft er ook moeite mee, maar ja hij heeft zo'n honger dat hij in ieder geval 1 broodje opeet. De aardappelsalade zit ook geen smaak aan, dus het enige wat ik wegkrijg is het chocoladecakeje. Sipke gaat afrekenen en moet voor deze zooi ook nog eens bijna 24 dollar betalen. De misselijkheid krijgen we er gratis bij.
We rijden terug naar ons motel en het is ons ondertussen duidelijk dat de mensen hier heel anders zijn dan op alle plekken waar we tot nu toe geweest zijn. Ikzelf voel me hier totaal niet op mijn gemak en zou het liefst nu al weer vertrekken. Helaas is dit geen mogelijkheid en maken we er maar het beste van. We gaan nog even tanken en kopen hier nog wat donuts. De donuts zijn alleen ook al niet echt lekker, maar gelukkig hebben we ook nog wat snoep gekocht. De mensen bij het tankstation waren ook al niet echt vriendelijk.
We besluiten om verder maar niets meer te eten, want we willen hier allebei niet het dorp in. We hebben morgen een lange reisdag voor de boeg en we willen hier vroeg vertrekken, want dit dorp vinden we allebei niets.