Month: September 2017

Vandaag is het tijd voor Mount Rainier. Het is gedeeltelijk bewolkt, dus we hopen dat we hem goed gaan zien. Als we buiten komen lopen er 2 hertjes over het terrein, dus eerst even een foto maken. Daarna zoeken we een plekje voor ontbijt, want dat is hier niet zoveel. We komen bij de Copper creek inn en we nemen een goed ontbijt. Tevens nemen we een lunchsandwich mee met een zakje chips en dan is het tijd voor Mount Rainier. We rijden het park in en besluiten eerst naar Paradise te rijden. We zien op een gegeven moment Mount Rainier en we hebben mazzel. Geen wolkje te zien. We besluiten om eerst een easy trail te lopen. Nou, wat een easy trail. We moeten nog best wat omhoog en omlaag lopen, maar we zien wel weer geweldige uitzichten.

Alle trails lopen in elkaar over. We besluiten naar de falls te lopen, maar we komen op een trail terecht waarbij we nog meer omhoog gaan. Hoe bedoel je kuitentraining. Uiteindelijk komen we op het juiste pad voor de falls. 

Hierna lopen we naar de skyline trail(denken we). Maar deze trail gaat wel erg omhoog. Na een stuk gelopen te hebben en mooie uitzichten gezien te hebben, lopen we weer terug.

Nog een stukje van de skyline trail en dan vinden we het tijd voor de lunch. We rijden een stukje terug en bij een uitzichtpunt gaan we weer met onze koelbox picknicken. Hierna gaan we nog een waterval bekijken. Als we er zijn tilt Sipke me een stukje op zodat ik kan zitten( dit is beter voor de foto), maar duurt wel even. Ik zit natuurlijk in de hoogte en door angst word ik zo stijf als een plank. Maar ja, alles voor de foto. 

Nog een paar uitzichtpunten en dan rijden we terug naar onze cabin. Even zitten en de route voor morgen bekijken. We gaan nog even eten bij hetzelfde restaurant als gisteren en besluiten Nepalees te eten. Dit was erg lekker.

Vandaag weer heerlijk geslapen. Vandaag is het wel een stuk mistiger, dus gisteren hadden we geluk met de zon. Eerst weer lekker ontbijten, dan koffers inpakken en we zijn weer klaar om op weg te gaan. We gaan vandaag het park verlaten. Wel gaan we eerst nog naar een aantal beaches toe.

We beginnen bij Ruby Beach. Dit is weer een wandeling naar beneden en klimmen over het hout. Het is een erg mooi strand en het weer wordt ook al weer warmer. 

Na dit strand bezoeken we ook nog beach 4.   Dan rijden we door naar Lake Quinalt waar we nog een keer een rainforest gaan bezoeken.

Ondertussen is het al weer lunchtijd en zoeken we een picknickplaats op. Ja we worden weer echt Amerikaans. We hebben een salade gekocht en lopen met onze koelbox naar de picknickbank. Na lekker gegeten te hebben lopen we naar het meer waar we nog even van het uitzicht genieten. 

Langzamerhand is het dan toch echt tijd om naar Ashford te rijden. Dit duurt nog wel een paar uurtjes. We rijden richting Tacoma en op de snelweg is het erg druk. We willen nog graag naar de Wallmart , maar elke keer als we een afslag voorbij zijn zien we er eentje staan. We besluiten op de gok de volgende afslag te nemen. Maar dat zul je altijd zien, geen Wallmart te bekennen.

Als we de snelweg af moeten komen we langs twee stadjes. En gelukkig, we zien het bord van de Wallmart. We slaan wat drinken en een paar biertjes in, gaan tanken en dan kunnen we weer door. Rond half zeven komen we in Ashford aan. We checken in, gaan even snel wat eten(alle restaurantjes gaan om acht uur dicht) en drinken nog even lekker een biertje op onze veranda. We hebben voor twee nachten een cabin. Deze is wel vooral op mijn formaat. Een mini douche en mini toilet ?

We worden vandaag wakker met het zonlicht van buiten. Vanuit ons heerlijke bed met satijnen lakens hebben we een geweldig uitzicht op de vallei. 

Rond half acht worden we gewekt met een kopje thee. Na ons kopje thee gaan we douchen om daarna te gaan ontbijten. We ontmoeten de overige mensen in de bed & breakfast en krijgen een heerlijk ontbijt. Daarna is het tijd om weer op pad te gaan. We rijden eerst naar Rialto beach om een wandeling te maken over het strand. We hebben een geweldig uitzicht en komen uiteindelijk bij hole in the wall aan. Het is toch nog wel een pittige wandeling, maar dan zijn onze benen in ieder geval weer warm gelopen. 

Hierna gaan we naar Second Beach. We lopen door een bos en ja hoor, we gaan gelijk weer omhoog. We waren al bang dat we geen klimmetjes kregen. Aan het eind hebben we een heel stuk naar beneden via een soort trap. Dan moeten we nog over een aantal boomstammen klimmen en komen eindelijk op het strand aan. We genieten weer van het uitzicht.

 Bij terugkomst even plassen op de dixies die behoorlijk schoon zijn. We rijden terug naar Forks en gaan lunchen bij de Subway.

Na de lunch is het tijd voor het Hoh rainforest. Gelukkig zijn dit makkelijkere wandelingetjes. We lopen door een heel mooi bos. Het doet erg sprookjesachtig aan door al het mos op de bomen. Wat een prachtige omgeving. 

Na deze wandelingen is het al weer tijd voor het avondeten, want we willen de zonsondergang gaan bekijken bij Rialto Beach. Als we terugrijden is het prachtig weer. Voor de Twilight fans: Ik zie zo voor me Edward glinsterend in de boom zit. We rijden naar de pizzatent en we gaan hier eten. We zijn net op tijd klaar, want er komt een hele familie binnen voor een verjaardagsfeestje. We rijden weer terug naar Rialto Beach. Rond kwart voor zeven komen we aan en besluiten om een mooi plekje te zoeken. We lopen weer door boomstammen en ik stoot mijn slipper tegen een tak. Ik begin te wankelen en ja hoor daar val ik op mijn billen. Gelukkig is het niet pijnlijk en kunnen we na het lachen weer verder. We zitten op een boomstam en bekijken de zonsondergang. 

Helaas wordt het iets bewolkter, maar het is nog steeds mooi. We zien ook nog zeehondjes vlakbij de kust die op zoek zijn naar eten en onze avond is weer geslaagd.

Vandaag is het een mooiere dag. Daar zijn we blij om, want we gaan naar Hurricane Ridge. Dit is een stukje omhoog rijden. We beginnen aan onze eerste hike van de vakantie. Nou dat hebben we geweten. Het is niet heel ver, maar wel een behoorlijk stuk klimmen. Gelukkig worden we met een geweldig uitzicht beloond. Doordat het helder is kunnen we ontzettend ver kijken. We zien mount baker liggen. We zien ook nog Vancouver Island liggen. 

En nu komt het. We moeten ook weer naar beneden. Daar gaan we weer met mijn hoogtevrees. Sipke houdt mijn hand vast en zegt dat ik alleen naar beneden moet kijken. Dit blijkt zowaar te helpen. Ik ben nog nooit zo snel naar beneden gelopen. Zelfs een stuk zonder hand vast te houden naar beneden gelopen. Ja kleintjes worden groot ?.

Hierna rijden we weer naar beneden en gaan we de wandeling Heart O the forest trail lopen. Dit voert door een mooi bos en we zien hele mooie dingen.

We rijden verder naar een ander deel van het park om een waterval te bekijken. Dit is gelukkig een kleine wandeling, want we hebben al behoorlijke wandelingen achter de rug. 

Na de waterval rijden we richting lake crescent. We hebben mazzel, want morgen is deze weg afgesloten. We komen bij het meer en deze is behoorlijk groot.

Het is een prachtige route. Ondertussen lunchen we met onze zak chips en nootjes. 

Het is al aardig laat aan het worden en we willen nog naar 1 waterval. We zijn hemelsbreed pas 30 mijl van onze overnachtingsplaats af, maar je kunt niet rondrijden in dit park waardoor het veel tijd kost. Blij dat ik meerdere overnachtingen heb gekozen.

Rond zes uur komen we bij Sol duc Falls aan. Dit wordt de laatste wandeling van de dag. Het is het waard en op het eind komen we bij prachtige watervallen. (Op de foto zie je niet heel goed)

Als we terugrijden is het langzaam donker aan het worden en besluiten we eerst te eten voor we naar onze overnachting rijden. We zien een restaurantje en eten hier burgers. Ze hebben een grote groep binnen dus het duurt even. Om negen uur kunnen we dan eindelijk naar onze overnachting rijden. We komen op een plek aan en zien nog niet hoe mooi het is. We worden welkom geheten en hebben een hele mooie kamer (de dutch room) en onze eigen veranda. Nu eerst lekker slapen zodat we morgen weer fris en fruitig zijn.

Vandaag gaan we op walvissentocht. Na het ontbijt gaan we op tijd naar het stadje toe. Helaas regent het wel, maar ja kan ik in ieder geval mijn nieuwe jas aan. We zijn met een kleine club, dus dat scheelt. We varen eerst een stuk het water op. Aan het begin zien we zeehonden. Daarna zien we een zeeleeuw die een jonge haai opeet. We zien ook nog dolfijnen. Als we verder het water op zijn, gaat de boot langzamer varen. Nu zien we een bultrug. Dit is erg gaaf om te zien. We staan wel in de zeikende regen, maar dat mag de pret niet drukken. We zien hem een paar keer boven het water en uiteindelijk zien we zijn staart als hij onder water verdwijnt.

​

​We varen weer verder en komen dan een grote groep killer whales (orka’s) tegen. Ze blijven naar boven komen en we zien er meerdere tegelijk aan beide kanten van de boot. Wat een mazzel dat we dit allemaal zien. Op onze camera hebben we geweldige foto’s kunnen nemen, maar gelukkig hebben we op onze telefoon ook foto’s. 

Na dit geweldige avontuur varen we terug naar de haven. 

Op de boot zijn we nog in gesprek geraakt met een stel. Ze zagen dat we uit Nederland kwamen door Sipke zijn vest. (Hier staat the Netherlands op). We hebben tevens hun emailadres gekregen, mochten we ooit weer in de buurt komen.

Na de boottocht gaan we eerst even terug naar het hotel. We besluiten om alvast naar het visitorcenter te gaan om onze wandelingen voor de aankomende dagen te bekijken. Daarna gaan we eten bij de Thai die goed staat aangeschreven op Tripadvisor. Blij dat we hier voor hebben gekozen, want het is heerlijk eten. We nemen ook nog een toetje. Sipke neemt kokosijs en ik neem zoete kokosrijst met mango. Erg apart, maar wel lekker.