Dag 14 Tropic – Springdale

Ja vandaag gaan we weer een mooie route rijden. We staan vroeg op zodat we rond half tien in Bryce Canyon zijn. We willen weer de canyon in wandelen. Het is lekker koud boven en nog rustig. We gaan eerst kijken bij sunset point. De switchbacks zouden enger zijn om naar beneden te gaan met hoogtevrees, maar we gaan er toch voor. En wat ben ik trots op mezelf. Ik durfde aan de hand van Sipke prima de switchbacks naar beneden te lopen. We lopen door de canyon en bij sunrise point gaan we omhoog.

Ik vind de wandeling toch een stuk makkelijker dan in 2015. We zijn ondertussen lekker opgewarmd en klaar om naar Cedar Breaks national monument te rijden. Ik wil nog even een paar foto’s van de switchbacks en dan kunnen we weer op pad.

We rijden Bryce uit en als we de weg opdraaien moeten we even stil staan. Ik kijk naar rechts en zeg tegen Sip: volgens mij is er iets gebeurd. Dan besef je hoe betrekkelijk alles is, want op dat moment zien we een tourbus helemaal kapot en mensen die aan het helpen zijn. Er zijn al redelijk veel mensen aan het helpen dus wij rijden met een paar auto’s door zodat we niet in de weg staan. Als we erlangs rijden zien we mensen op de grond, bloed, kapotte vangrail en we denken dit is flink heftig. We rijden een stukje verder en dan komen de politie, brandweer en ziekenauto’s langs. We besluiten even te stoppen, want we zijn toch wel aangeslagen. We hebben het niet zien gebeuren, maar het was net gebeurd en je kunt alleen maar even denken hoe het voor deze bustoeristen moet zijn en de mensen die het hebben zien gebeuren. ‘S avonds zien we op het nieuws dat er helaas 4 mensen zijn overleden.

De rest van de dag zijn we nog wel mooie routes aan het rijden en genieten we van de uitzichten. In Cedar Breaks national monument blijkt nog een brand te zijn, maar hier hebben wij geen last van. Het is wel apart om de rook en vlammen te zien terwijl je aan de Rim staat.

Het is bij Cedar Breaks ongeveer 5 graden (in Nederland zouden we dan nooit een korte broek aantrekken) en best fris in onze korte broek. Maar als we gaan wandelen in het zonnetje heb je het toch wel heel snel warm.

‘S avonds zijn we in Springdale en wordt het ouderwets bij Oscar’s eten met al toetje onze Brownie.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.