Vanochtend vroeg opgestaan zodat we na het ontbijt een stukje kunnen rijden. We hebben weer een lange dag voor de boeg. Eerst maar eens gaan tanken. Nou dat begint al goed. We hebben 50 dollar betaald en willen gaan tanken, maar de pomp blijft vragen om een hendel te activeren. Nadat we van alles hebben geprobeerd, gaat Sipke het toch maar even vragen. En wat blijkt? De hendel waar je de slang vanaf haalt dien je omhoog te doen. Ja, dat moet je maar net even weten : ) Nadat we weer een volle tank hebben (meer dan 60 liter voor maar 50 dollar) kunnen we onze reis beginnen. We gaan eerst een uurtje of drie rijden, maar uiteindelijk komen we bij Blowing Rock. Hier hebben we een geweldig uitzicht over een vallei.
Nadat we hier even hebben rondgelopen gaan we verder over de blue ridge parkway. Een geweldige weg door de bergen. We stoppen nog een paar keer op een mooi uitkijkpunt voordat we Grand Father mountain bereiken. Hier willen we naar de swinging bridge, maar om hier te komen moeten we 2,5 mijl omhoog rijden met een paar haarspeldbochten. Doodeng dus, maar ja Sipke vindt het geweldig. Als we over meer dan de helft zijn stoppen we op een parkeerplaats. Ik heb gezien dat je nl. ook via een trail naar boven kan lopen en dat vind ik een stuk minder eng. Vol goede moed beginnen we onze wandeling. We lopen over rotsen en gaan omhoog. Soms zitten er best pittige klimmetjes in, maar we zetten door.
Na een half uur zitten we ontzettend hoog, maar vinden we het wel raar dat we er nog niet zijn. We zien een pad met rotsen naar beneden, maar verwachten dat dit ergens anders uitkomt. We besluiten om weer terug te lopen en dan toch maar met de auto omhoog te gaan. Als we terugkomen op de parkeerplaats zien we dat er nog een trail is welke maar een paar honderd meter is en omhoog gaat. Ja hoor, hebben we weer niet goed opgelet.
We nemen de auto en gaan nog een paar haarspeldbochten omhoog. Boven aangekomen zien we dat we hier vlakbij waren met onze wandeling. We hadden nog maar iets hoeven door te lopen. Ach ja, hebben we in ieder geval onze beweging gehad. Het waait flink boven, maar we lopen toch naar de swinging bridge. Sipke gaat hier overheen en loopt tussen twee bergen met een geweldig uitzicht. Ik blijf staan, want die brug vind ik toch te eng. Ik zou bij de eerste stap al op mijn knieeen vallen en beginnen te huilen van angst.
Sipke heeft het gelukkig helemaal gaaf gevonden en samen lopen we weer naar de auto.
Nu komt het andere angstige stuk: we moeten weer naar beneden en het begint met een heel steil stuk. Sipke is dit wel gewend, maar ik hou gewoon de hele 2,5 mijl mijn ogen stijf dicht en ben blij dat ik weer beneden ben. Nou ja beneden, we zitten nog steeds op 3.000 voet hoogte.
We besluiten om naar ons eindpunt van vandaag te rijden. We gaan nog een stukje door de bergen en pakken dan de snelweg. Aangekomen bij ons hotel, gaan we vandaag Applebees proberen voor het diner. Dit bevalt goed en we hebben nog een leuk gesprek met onze ober. Hij vindt het geweldig dat we uit Nederland komen. Vandaag nemen we tevens een toetje. Dat mag wel na de wandeling van vanmiddag. Het toetje is natuurlijk weer veel te veel. We zitten nu zo vol dat we op tijd gaan slapen. Morgen gaan we niet zoveel rijden, dus kunnen we rustig aan doen.