Author: Catharina Smeekes

Vanochtend vroeg opgestaan zodat we na het ontbijt een stukje kunnen rijden. We hebben weer een lange dag voor de boeg. Eerst maar eens gaan tanken. Nou dat begint al goed. We hebben 50 dollar betaald en willen gaan tanken, maar de pomp blijft vragen om een hendel te activeren. Nadat we van alles hebben geprobeerd, gaat Sipke het toch maar even vragen. En wat blijkt? De hendel waar je de slang vanaf haalt dien je omhoog te doen. Ja, dat moet je maar net even weten : ) Nadat we weer een volle tank hebben (meer dan  60 liter voor maar 50 dollar) kunnen we onze reis beginnen. We gaan eerst een uurtje of drie rijden, maar uiteindelijk komen we bij Blowing Rock. Hier hebben we een geweldig uitzicht over een vallei.
Nadat we hier even hebben rondgelopen gaan we verder over de blue ridge parkway. Een geweldige weg door de bergen. We stoppen nog een paar keer op een mooi uitkijkpunt voordat we Grand Father mountain bereiken. Hier willen we naar de swinging bridge, maar om hier te komen moeten we 2,5 mijl omhoog rijden met een paar haarspeldbochten. Doodeng dus, maar ja Sipke vindt het geweldig. Als we over meer dan de helft zijn stoppen we op een parkeerplaats. Ik heb gezien dat je nl. ook via een trail naar boven kan lopen en dat vind ik een stuk minder eng. Vol goede moed beginnen we onze wandeling. We lopen over rotsen en gaan omhoog. Soms zitten er best pittige klimmetjes in, maar we zetten door.

Na een half uur zitten we ontzettend hoog, maar vinden we het wel raar dat we er nog niet zijn. We zien een pad met rotsen naar beneden, maar verwachten dat dit ergens anders uitkomt. We besluiten om weer terug te lopen en dan toch maar met de auto omhoog te gaan. Als we terugkomen op de parkeerplaats zien we dat er nog een trail is welke maar een paar honderd meter is en omhoog gaat. Ja hoor, hebben we weer niet goed opgelet.

We nemen de auto en gaan nog een paar haarspeldbochten omhoog. Boven aangekomen zien we dat we hier vlakbij waren met onze wandeling. We hadden nog maar iets hoeven door te lopen. Ach ja, hebben we in ieder geval onze beweging gehad. Het waait flink boven, maar we lopen toch naar de swinging bridge. Sipke gaat hier overheen en loopt tussen twee bergen met een geweldig uitzicht. Ik blijf staan, want die brug vind ik toch te eng. Ik zou bij de eerste stap al op mijn knieeen vallen en beginnen te huilen van angst.

Sipke heeft het gelukkig helemaal gaaf gevonden en samen lopen we weer naar de auto.
Nu komt het andere angstige stuk: we moeten weer naar beneden en het begint met een heel steil stuk. Sipke is dit wel gewend, maar ik hou gewoon de hele 2,5 mijl mijn ogen stijf dicht en ben blij dat ik weer beneden ben. Nou ja beneden, we zitten nog steeds op 3.000 voet hoogte.

We besluiten om naar ons eindpunt van vandaag te rijden. We gaan nog een stukje door de bergen en pakken dan de snelweg. Aangekomen bij ons hotel, gaan we vandaag Applebees proberen voor het diner. Dit bevalt goed en we hebben nog een leuk gesprek met onze ober. Hij vindt het geweldig dat we uit Nederland komen.  Vandaag nemen we tevens een toetje. Dat mag wel na de wandeling van vanmiddag. Het toetje is natuurlijk weer veel te veel. We zitten nu zo vol dat we op tijd gaan slapen. Morgen gaan we niet zoveel rijden, dus kunnen we rustig aan doen.

Vandaag verlaten we Washington. Een paar heerlijke dagen hier gehad, maar nu is het dan tijd om verder te gaan. Met een taxi gaan we naar Alamo om onze auto op te halen. Als we een auto hebben gekregen komt er een mannetje van Alamo aan die ons verteld dat dit geen juiste auto is, maar dat we een grotere krijgen. Hij komt aangereden met een jeep Grand Cherokee. Wat een bak en er zit zelfs navigatie in en achteruitrijcamera. Hier kunnen we ons wel drie weken mee redden.

Nadat alles goed is ingesteld gaan we op pad. Eerst rijden we naar great falls. Hier kunnen we een stukje lopen en hebben we een paar mooie uitzichten op het water.

Daarna rijden we richting de skyline drive om een mooie route te kunnen rijden. Onderweg komen we nog een K mart tegen waar we even snel weer wat kleine spulletjes kunnen kopen. Echt, als we dit in Nederland zouden hebben zou ik een dag bezig zijn met boodschappen doen. Je kunt hier namelijk echt alles kopen.
Op de skyline drive aangekomen stoppen we een aantal keer bij de uitkijkpunten. Sipke vindt dit natuurlijk geweldig, maar ik zweet peentjes bij de hoogtes. Maar het is wel een erg mooie route.
Tegen de avond gaan we eten bij Cracker Barrel. Een tip van mijn collega. Het is een goede tip geweest, want we hebben hier heerlijk gegeten. In het donker rijden we verder naar ons hotel. Even lekker uitrusten, want morgen hebben we weer een drukke dag.

Gisteren een goede vlucht gehad. Om 20.00 uur aangekomen in Washington. Na aankomst in het hotel lekker een Heineken gedronken zodat we goed konden slapen.

Vanochtend om 8 uur wakker na een heerlijke nachtrust. Vanochtend zijn we een stuk gaan wandelen en mijn god wat was het al lekker warm. Ik denk boven de 30 graden. Witte huis gezien en gezwaaid naar Obama, maar helaas heeft hij niet teruggezwaaid. (hij was te druk met de voorbereiding van zijn speech) We hebben al wel gelijk een demonstratie gezien bij het witte huis en gelijk maar een foto van gemaakt.
Na de lunch is het tijd voor onze segway tour. We krijgen een filmpje te zien en de veiligheidsinstructies. Hierna gaan we dan echt op de segway. In het begin vind ik het nog een beetje eng, maar uiteindelijk vinden we het allebei geweldig. We zien alle belangrijke monumenten en krijgen veel uitleg van onze gids. Ja segway rijden gaan we vaker doen. Nu eerst nog een lekkere Heineken en dan is het tijd om te gaan eten.

We hebben ons opgefrist (was wel nodig ook) en gaan nu naar Chophouse om steak te eten. Het is nog steeds erg warm buiten en we gaan weer lekker wandelen. We hebben geen voeten meer over, maar ja thuis kunnen we wel weer uitrusten. We lopen langs chinatown en zien nog wat straatartiesten. Uiteindelijk hebben we dan gelukkig het restaurant gevonden. Echt lekker Amerikaans met van die bankjes in hoekjes. Heerlijk eten hier en daarna terug naar het hotel voor alweer een Heineken.

Vanochtend weer lekker bijtijds eruit. Als we buiten komen is het alweer warm. Ja, vandaag weer boven de dertig graden. We gaan eerst maar eens naar de Starbucks. Hier vandaan lopen we naar het crime and punishment museum. Uiteindelijk zijn we hier twee uur geweest. We hebben alle criminelen uit het verleden gezien met de bijbehorende verhalen.  Ook alle wapens en strafmethodes. We hebben ook geleerd wat er niet allemaal echt is in CSI. En ik altijd maar denken dat CSI de werkelijkheid was : ) We hebben ook nog onze eigen vingerafdruk geprint. Weten we gelijk hoe die eruit ziet. Na afloop nog even onze audioset ingeleverd. Vraagt die man aan Sipke welk ID hij had ingeleverd als borg, zegt Sipke doodleuk : geen! Gelukkig kijkt hij nog even in zijn portemonnee en ontdekt dat hij zijn rijbewijs had afgegeven. Gelukkig maar anders hadden we een klein probleempje gehad.

Doordat we al veel gelopen hebben, besluiten we nu met de metro naar Arlington Cemetery te gaan. Dit is een stuk groter dan we verwacht hadden en heel veel zon zonder schaduw. We gaan hier een stuk lopen naar het graf van de unknown soldier. Hier aangekomen kijken we naar de soldaat die hier de wacht houdt. Erg indrukwekkend. Na een korte rustpauze nemen we de metro weer naar het Smithsonian. Dit willen we toch even gezien te hebben. Van   buiten erg mooi, maar binnen is niet veel te zien. Dan maar weer teruglopen naar het hotel voor nog een Heineken. ( ja we drinken wel een beetje deze vakantie, maar ja met dit weer moet je je vochtgehalte hooghouden)
Vanavond ook nog lekker uit eten geweest en nu met (ja het wordt echt erg) een Heineken onze blog uploaden.